معنی غیب آموز غیب آموز (بِهْ) آنکه غیب آموزد. غیب آموزنده. رجوع به غیب شود: بر آن رهبان دیر افتاد راهش که دانا خواند غیب آموز شاهش. نظامی لغت نامه دهخدا
