معنی غیب غیب (غَیَ) جمع واژۀ غائب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). فتحۀ یاء غیب بسبب تشبیه آن به ’صید’ مصدر ’اصاد یصید’ است، چه رواست که آن را مصدر فرض کنند اگرچه جمع است. (از منتهی الارب). رجوع به غائب شود لغت نامه دهخدا
