معنی غیاظ غیاظ (غَیْ یا) بسیار غیظآرنده. بسیار خشمناک. صیغۀ مبالغه از غیظ. حضین بن منذر گوید: و سمیت غیاظاً و لست بغائظ عدواً ولکن للصدیق تغیظ. (از لسان العرب ذیل غیظ) لغت نامه دهخدا
