جدول جو
جدول جو

معنی غیاظ

غیاظ
(غَیْ یا)
ابن حضین بن منذر. از قبیلۀ بنی عمرو بن شیبان ذهلی سدوسی و از سوارانی بود که در جنگ صفین رایت علی (ع) را به دست داشت. رجوع به لسان العرب ذیل غیظ و هم غیّاظ بمعنی ’بسیار غیظآرنده’ شود
ابن مصعب. از بنی صبه بن أدد. رؤبه و به روایتی عجاج گوید:
و سیف غیاظ لهم غناظا
نعلو به ذا العضل الجواظا.
(از منتهی الارب) (تاج العروس)
لغت نامه دهخدا