غیاث الدین. فرزند سلطان محمود میرزا حکمران بخارا که پس از فوت پدرش سلطان محمود (در ربیع الاخر سال 900 هجری قمری) از بخارا به سمرقند آمد و بجای پدر بنشست و با سلطان محمودخان پسر یونس خان که داعیۀ تسخیر ماوراءالنهر را داشت جنگید و او را شکست داد و برادر خود سلطانعلی را که داعیۀ مخالفت داشت میل کشید. در اواخر کار با امرای ترخانی درافتاد. امیر علیشیر نوائی گوید: بایسنقر میرزا پسر دولت اثر سلطان محمود میرزا بود، به لطافت حسن و جمال وکثرت فضل و کمال آراسته و خط نستعلیق را بغایت خوب مینوشت. بکرات و مرات ملاسلطانعلی تعریف خط او میکرده، در دیوان غزل عادلی تخلص میکرد. ازوست این مطلع: کاش در عشق بتی دیوانه ای باشد کسی ترک عالم کرده در ویرانه ای باشد کسی. (از مجالس النفایس ص 474). و رجوع به حبیب السیرچ خیام ج 4 صص 231- 223 و 245 شود
