معنی غلب

غلب

(دَ دَ عَ)

چیره شدن. (منتهی الارب). غلبه کردن. (تاج المصادر بیهقی). در آیۀ شریفۀ: ’و هم من بعد غلبهم سیغلبون’. (قرآن 3/30). غلب ازمصادر مفتوحه العین است مانند طلب، فراء گوید: محتمل است که آن ’غلبه’ باشد که هاء آن به جهت اضافه افتاده است. (از منتهی الارب) ، سطبر گردن گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)