محمد بن محمد بن محمد غزی عامری دمشقی، بدرالدین بن رضی الدین (904-984 هجری قمری). او فقیه و عالم به اصول و تفسیرو حدیث بود. ولادت و وفات او در دمشق بود. وی را صد و اندی کتاب است که از جملۀ آنها سه کتاب تفسیر و حواشی و شروح بسیاری است. وی پدر نجم الدین محمد مورخ بود و همین پسرش اسماء کتب او را در کتابی گرد آورده است. بدرالدین در اواسط عمر گوشه نشین شد و بزرگان وحکام به زیارت او میرفتند و او نیکوکار و بخشنده بود، و به شاگردان خود مقرری و لباس و عطایا می بخشید. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 980). او راست کتاب ’المطالع البدریه فی المنازل الرومیه’که جزء نسخ خطی لندن است. (از اعلام المنجد). صاحب سلافه العصر او را شاعری فصیح به شمار آورده و در ’صص 388- 393’ نمونه هایی را از اشعار او نقل کرده است
