ابن جریر. تابعی و ثقه است. (از تاج العروس). در علم رجال و حدیث، اگر شخصی را تابعی و ثقه بنامند، منظور این است که او از نسل تابعین بوده و از نظر امانت در نقل حدیث مورد اعتماد کامل علمای حدیث قرار دارد. این ترکیب نشان می دهد که راوی هم به لحاظ تاریخی در طبقهٔ پس از صحابه قرار دارد، و هم از نظر اخلاق، تقوا و دقت در روایت، فردی امین و قابل اعتماد است که احادیثش مورد قبول بزرگان علم حدیث قرار گرفته است.
