کاشی. از شاعران ایرانی بود که در هند میزیست. مؤلف مجمع الخواص آرد: شاعر قدیمی است و در خدمت خان احمد پادشاه سمت ملک الشعرائی دارد. غزل مولانا لسانی را به مطلع: منم زآن خوی نازک آستین بر چشم تر مانده ز مژگان تا جگر صد پرده خون بر یکدگر مانده چنین تتبع کرده: تو از من فارغ و من بی تو هر سو دربدر مانده ز خواری بر سر دون همتان بی پا و سر مانده. (از ترجمه مجمع الخواص)
