معنی غریب دوستی
- غریب دوستی (غَ)
- عمل شخص غریب دوست. ملاطفت و مهربانی درباره مردم درویش و غریب و بینوا: و انصاف در آن است که در همدان اگر امن باشد، هیچ شهری در اسلام مقابل آن نباشد، از فراخی نعمت و درستی هوا و آب وغریب دوستی و درویش داری. (مجمل التواریخ و القصص)