معنی غرت و غراب غرت و غراب (غُ تُغُ) در تداول فارسی زبانان آنکه زیر بار منت هیچکس رفتن نخواهد. سخت غره به خویش. متکبر: شیرازیها غرت و غرابند. رجوع به غراب شود لغت نامه دهخدا
