به شکل و درشتی یک بلوط است و در حالی که میانی و قرینه دار است در ناحیۀ بالائی دبر قرار دارد و قسمت اولیۀ حالب (مجرای کلیه) و مجاری دفعکننده را که از هر طرف با جهش به حالب باز میشوند احاطه می کند و حفره ای مخصوص ایجاد می کند که آن را اوتریکول پروستاتیک نامند. بافت غده ای دارای قسمتی درونی به نام غده های پروستاتیک است و این قسمت از پودی ضخیم که از بافتهای ملتحمه تشکیل یافته اند و از الیاف عضله ای مثلثی و شیاردار، احاطه شده است، این غده های کوچک به هر طرف ورومونتانوم بازمیشوند و مایع غلیظ سفیدرنگی به نام مایع پروستاتیک در درون آنها قرار دارد. کار عمده پروستات بزرگ شدن و نمو غده است و در بسیاری از پیران یافت می شود
