قریه ای است از قراء یمامه. بنوالحارث بن مسلمه بن عبید بدانجا میزیستندو مردم آن در صلح خالد بن ولید رضی اﷲ عنه در ایام مسیلمۀ کذاب داخل نشدند. شاعر گفته است: یا هل بصوت و بالغبراء من أحد ابومحمدالاسود گوید:غبراء زمینی است از بنی امری ٔ القیس از زمین یمامه. قیس بن یزید السعدی گوید: ألا ابلغ بنی الحران أن قد حویتم بغبراء نهباً فیه صماء مؤید ألم یک بالسکن الدی صفت ضله و فی الحی عنهم بالزغیقاء مقعد و غبراء الخبیبه در شعر عبید بن الابرص آمده گوید: أمن منزل عاف و من رسم اطلال بکیت و هل یبکی من الشوق أمثالی دیارهم اذ هم جمیع فاصبحت بسابس الا الوحش فی البلد الخالی فان یک غبراء الخبیبه اصبحت خلت منهم و استبدلت غیر ابدالی فقدماً اری الحی الجمیع بغبطه بها واللیالی لا تدوم علی حال. (معجم البلدان چ مصر ج 6 ص 264 و 265)
