معنی غالیه خور غالیه خور (بِرْ کُ نَنْ دَ / دِ) خورندۀ غالیه. خورندۀ سیاهی. صفت قلم که مرکب خورد در این شعر: بر دو ابروش کلاه زر شاهانه نهید پس به دستش قلم غالیه خور باز دهید. خاقانی لغت نامه دهخدا
