معنی عیب دار عیب دار (بَ) عیب دارنده. معیوب و دارای عیب. (ناظم الاطباء) : که تو هم عیب دار و عیبناکی خدا را شد سزا از عیب پاکی. ناصرخسرو. عیب نمایی مکن آیینه وار تا نشوی از نفسی عیب دار. نظامی لغت نامه دهخدا
