محمد بن محمد بن علی بن عطیۀ عوفی اسکندری عاتکی، مکنی به ابوعلی و ملقب به شمس الدین. وی از نسل عبدالرحمان بن عوف بود. از فقیهان شافعی و متصوف بشمار میرفت. بسال 818 هجری قمری در اسکندریه متولد شد و به مکه و یمن و هند مسافرت کرد و به مصر بازگشت، سپس در یکی از نواحی دمشق سکونت نمود و بسال 906 در آنجا درگذشت. او راست: 1- ابتغاءالقربه باللباس و الصحبه. 2- الحجه الراجحه فی سلوک المحجه الواضحه. 3- کشف البیان عن صفات الحیوان. و نیز دیوانی در هشت جزء دارد. (از الاعلام زرکلی از شذرات الذهب و الکواکب السائره)
