ابن امیه بن خویلدبن عبدالله ضمری. وی از صحابیان شجاع به شمار میرفت و او را در عهد جاهلیت شهرتی بسیار بود و با مشرکان در غزوۀ بدر و احد همراهی کرد و پس از آن اسلام آورد و خلافت خلفای راشدین را دریافت و در بسیاری ازغزوات مسلمین شرکت جست و در دلیری و فداکاری شهره گشت. سرانجام در حدود سال 55 ه. ق. به عهد خلافت معاویه در مدینه درگذشت. مجموعاً بیست حدیث از وی منقول است. (از الاعلام زرکلی). رجوع به مآخذ ذیل شود: الاصابه. تاریخ طبری ج 3 ص 31. خلاصه تذهیب الکمال ص 243
