معنی عمرازدی

عمرازدی(عُ مَ رِ اَ)

ابن محمد بن یوسف ازدی، مکنی به ابوالحسین. قاضی القضاه عهد المقتدر خلیفۀ عباسی. وی در علم حدیث و فرایض و حساب و ادب دست داشت. و بسال 328 ه. ق. درگذشت. او راست: 1- غریب الحدیث. 2- الفرج بعدالشده. 3- مسند. (از الاعلام زرکلی از بغیهالوعاه ص 364 و المنتظم ج 6 ص 305)