معنی عماره حکمی عماره حکمی (عُ رَ یِ حَ کَ) ابن علی بن احمد حکمی مذحجی یمنی شافعی، مکنی به ابومحمد و ملقب به نجم الدین. فقیه و شاعر یمن در قرن ششم هجری. رجوع به عمارۀ یمنی شافعی (ابن علی بن احمد...) شود لغت نامه دهخدا
