ابن ولید بن مغیره بن عبدالله بن عمر بن مخزوم. ’ابن فتحون’ وی را صحابی دانسته و حدیثی از او روایت میکند و نیز گوید که ولید را هفت پسر بود که سه تن از آنان، یعنی خالد و هشام و عماره اسلام آوردند. اما ’ابن حجر’ این قول را رد کرده و گفته است آن سه تن ’خالد و هشام و ولید’ بوده اند و عماره در کفر درگذشت، چه قریش وی را بنمایندگی نزدنجاشی فرستاده بودند و او را با نجاشی واقعه ای اتفاق افتاد که به اختلال مشاعر عماره منجر گردید و سر به بیابان نهاد. (از الاصابۀ ابن حجر، قسم چهارم از حرف عین، ترجمه شمارۀ 6811). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 311 و امتاع الاسماع مقریزی ج 1 ص 22 شود
