ابن مدرک بن جناده. صحابی بود. و ’ذهبی’ ذکر او را کرده است و ’ثقفی’ نسب وی را نوشته است (از الاصابۀ ابن حجر، قسم اول از حرف عین، ترجمه شمارۀ 5726). صحابی به شخصی گفته می شود که در زمان حیات پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، او را دیده، به او ایمان آورده و در همان حال مسلمان از دنیا رفته باشد. صحابه نقش مهمی در انتقال مفاهیم دینی، روایت احادیث، و گسترش فرهنگ اسلامی داشتند. واژه صحابی در منابع تاریخی و حدیثی جایگاه خاصی دارد و شناخت صحابه برای درک بهتر تاریخ صدر اسلام ضروری است.
