عبدالرحمان بن محمد بن محمد بن محمد بن محمد بن عمادالدین عمادی دمشقی حنفی. فقیه و مفسر و ادیب قرن یازدهم هجری قمری وی از فضلای عهد خود و ممدوح شعرا بود و در سال 978 هجری قمری 1570 میلادی دردمشق متولد شد و در هفدهم جمادی الاولی سال 1051 ه. ق. / 1641 میلادی در سن هفتادوسه سالگی درگذشت و در مقبرۀ باب الصغیر دمشق دفن گشت. او راست: 1- تحریرالتأویل علی ما فی معانی بعض آی التنزیل. 2- الروضه الریافیمن دفن بداریا. 3- الصلاه الفاخره بالاحادیث المتواتره. 4- المستطاع من الزاد لأفقر العباد ابن العماد. 5- المنسک. 6- الهدایه. 7- هدیه ابن العماد لعبّاد العباد فی الصلاه. و نیز او را اشعاری است. (از ریحانه الادب ج 3 ص 131). و رجوع به مآخذ ذیل شود: هدیه العارفین بغدادی ج 1 ص 549. حدیقهالافراج احمد انصاری ص 132. سلافهالعصر ابن معصوم ص 372. الکشاف طلس ص 77. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1829. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 594 و ج 2 ص 724. فهرس دارالکتب المصریه ج 5 ص 208 و ج 8 ص 151. فهرست الخدیویه ج 1 ص 156 و ج 2 ص 569. فهرس المؤلفین بالظاهریه، نسخۀ خطی. عرف البشام فیمن ولی فتوی دمشق الشام خلیل مرادی، نسخۀ خطی
