حسن بن علی بن محمد بن علی بن محمد بن حسن طبری (یا طبرسی) مازندرانی، ملقب به عمادالدین و مشهور به عماد طبری و عماد طبرسی. از فقهای بزرگ امامیه و معاصر محقق حلی و خواجه نصیر طوسی بود. وی در سال 698 هجری قمری حیات داشت. او راست: 1- احوال السقیفه یا کامل السقیفه. 2- الاربعون حدیثا فی فضائل امیرالمؤمنین (ع) و اثبات امامته. این کتاب چون به نام بهاءالدین محمد جوینی (صاحب دیوان) نوشته شده است آن رابه نام ’اربعین بهائی’ نیز می نامند. کتاب فوق نیز به همین جهت به ’کامل بهائی’ شهرت دارد. 3- اسرارالائمه، یا اسرارالامامه، که در سال 698 هجری قمری تألیف شده است. 4- بضاعهالفردوس. 5- تحفهالابرار، به پارسی، در اصول دین. 6- جوامع الدلائل و الاصول فی امامه آل الرسول. 7- العمده فی اصول الدین و فروعه الفرضیه و النقلیه. 8- عیون المحاسن. 9- الکفایه فی الامامه. 10- معارف الحقائق. 11- مناقب الطاهرین فی فضائل اهل البیت المعصومین. 12- المنهج فی فقه العبادات و الادعیه و الاّداب الدینیه. 13- النقض علی معالم فخرالدین الرازی. 14- نهج الفرقان الی هدایهالایمان. (از ریحانه الادب ج 3 ص 127 از روضات الجنات ص 169 و الذریعه). و نیز رجوع به حسن طبری (ابن علی بن...) شود
