جدول جو
جدول جو

معنی عمادالدین طبری

عمادالدین طبری
(عِ دُدْ دی نِ طَ بَ)
محمد بن علی بن محمد بن علی طبری آملی، مکنی به ابوجعفر وملقب به عمادالدین. وی از علمای شیعۀ اواسط قرن ششم هجری قمری و از تلامذۀ شیخ ابوعلی بن شیخ طوسی بود. وشاذان بن جبرئیل و قطب راوندی (متوفی در 573 هجری قمری) از وی روایت کنند. او در سال 560 هجری قمری از بعضی مشایخ خود اجازه داشته است. او راست: 1- بشارهالمصطفی لشیعه المرتضی. 2- الزهد و التقوی. 3- الفرج فی الاوقات والمخرج بالبینات. (از ریحانه الادب ج 3 ص 129 از روضات الجنات ص 491. و مستدرک الوسائل ص 476)
علی بن محمد بن علی کیاهراسی طبرستانی شافعی، مکنی به ابوالحسن و ملقب به عمادالدین و مشهور به عماد طبری و عماد کیا. از فقهای نیمۀ دوم قرن پنجم هجری قمری رجوع به علی کیاهراسی شود
لغت نامه دهخدا