شیخ نجیب الدین، علی بن بزغش. از عرفای قرن هفتم هجری است. پدرش از شام به شیراز آمد و در آنجا توطن و ازدواج کرد و نجیب الدین در شیراز تولد یافت. پس از تحصیل مقدمات علوم بر اثر رؤیائی به سفر حجاز رفت و به خدمت شیخ شهاب الدین سهروردی رسید و دست ارادت بدو داد و از دست او خرقه پوشید و به شیراز بازگشت و خانقاهی بنا کرده به ارشاد پرداخت و به سال 678 ه. ق. در آنجا وفات یافت. رجوع به شدالازار صص 335- 338 و شیرازنامه ص 131 و مجمل فصیحی (ذیل حوادث سنۀ 678) و نفحات الانس ص 546 و سفینهالاولیاء ص 114 و خزینهالاصفیاء ج 2 ص 27 و وصاف ص 193 شود
