ابن (ابی بکر) محمد بن عبدالجلیل مرغینانی. مکنی به ابوالحسن و ملقب به برهان الدین. وی از فقهای بزرگ قرن ششم هجری قمری و از مردم ’مرغینان’ بود و آن شهری است به ماوراءالنهر. وی در طلب حدیث به اماکن بسیاری رفت و از جمله شاگردان او شمس الائمۀ کردری و امام برهان الاسلام هستند. او در سال 555 هجری قمری درگذشت. او راست: البدایه و الکفایه و الهدایه، در فقه حنفی. (از تاج العروس). و رجوع به منتهی الارب شود
