ابن محمد بن احمد قزوینی بغدادی شافعی. ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن. محدث و فقیه و لغوی بود. وی در نظامیۀ بغداد تدریس می کرد و در سال 745 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- شرح مصابیح السنۀ بغوی. 2- شرح مقامات حریری. 3- کتاب العجائب. 4- کتاب اللطائف. 5- المحیط بفتاوی اقطار البسیط. (از معجم المؤلفین)
