ابن عبدالله طحان أزهری مصری. اصولی بود و در نظم سخن نیز دست داشت و در سال 1207 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- حاشیه بر شرح ملوی بر سمرقندیه. 2- دو لامیۀ بزرگ و کوچک. 3- منظومه هایی در فقه و منطق و توحید و عروض و بیان و طب. (از معجم المؤلفین از حلیهالبشر عبدالرزاق بیطار ج 2 ص 462 و عجائب الاّثار جبرتی ج 2 ص 242 و هدیه العارفین ج 1 ص 771 و ایضاح المکنون ج 2 ص 582)
