ابن محمد بن محمد بن عبدالکریم بن عبدالواحد شیبانی موصلی، مشهور به ابن اثیر جزری و ملقّب به عزالدین و مکنّی به ابوالحسن. مورخ و محدث و ادیب و حافظ و لغوی و بیانی و نسابه بود که در جمادی الاولی سال 555 هجری قمری در جزیره ابن عمر متولد شد و درآنجا پرورش یافت آنگاه ساکن موصل گشت و سپس به شام سفر کرد. و در بیست وپنجم شعبان سال 630 هجری قمری درگذشت. او را بجز کتاب کامل و اللباب و اسدالغابه، کتب ذیل نیز هست: 1- الجامعالکبیر فی علم البیان. 2- کتاب الجهاد. (از معجم المؤلفین بنقل از الوافی صفدی ج 12 ص 188. سیرالنبلاء ذهبی ج 13 ص 208. فهرس المؤلفین بالظاهریه تلخیص مجمعالاداب ابن فوطی ص 13. وفیات الاعیان ابن خلکان ج 1 ص 438. البدایۀ ابن کثیر ج 13 ص 139. طبقات الشافعیۀ سبکی ج 5 ص 127. الذیل علی الروضتین ص 162. تذکرهالحافظ ذهبی ج 4 ص 185. شذرات الذهب ابن عماد ج 5ص 137. مختصر دول الاسلام ج 2 ص 102. مرآهالجنان یافعی ج 4ص 7. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 82 و سایر صفحات. فهرس مخطوطات الظاهریه ج 6 ص 263. التعریف بالمؤرخین عزاوی ج 1 ص 24. هدیهالعارفین بغدادی ج 1 ص 706. فهرس مخطوطات المصورۀ سید ج 2 ص 125 و فهرس الخدیویه ج 5 ص 115). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 334 و ’ابن اثیر’ شود
