وی و ’اوزون حسن’ در سال 888 هجری قمری امارت اخسی و مرغینان را به عهده داشتند. و در الذریعه آمده است که وی نوادۀ میرزا علیکه و شاعر بود و تخلص او ’رفیقی’ بوده است. و در تذکرۀ حسینی او از معاصرین جامی شمرده شده است. رجوع به الذریعۀ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 756. مجالس النفائس میرعلیشیر ج 5 ص 111 و 383. تذکرۀ حسینی ص 123. حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 228 و سایر صفحات شود
