وی برادر محمود تارابی بود. محمود در سال 630 ه. ق. در قریۀ تاراب از توابع بخارا به مخالفت با لشکر جغتای خان قیام کرد و چون به زهد و تقوی مشهور بود عده بسیاری از مریدانش به وی پیوستند. در جنگی که بین لشکر جغتای خان و مریدان محمود درگرفت، محمود کشته شد اما کسی از آن حال خبر نیافت و مریدان فکر کردندکه او غیبتی کرده است از این رو برادرانش محمد و علی را به حکومت برداشتند. اما اینان نیز در جنگ با سپاه مغول کشته شدند. (از حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 79)
