ابن عبدالله بن خلف بن محمد بن عبدالرحمان بن عبدالملک انصاری مالکی، مشهور به ابن نعمه و مکنّی به ابوالحسن. وی مفسر و محدث و فقیه بود و در سال 490 هجری قمری در مریه متولد شد (تولد او را برخی بعد از سال 490 دانسته اند). سپس به قرطبه رفت و آنگاه ساکن بلنسیه شد و در ماه رمضان سال 567 هجری قمری در آنجا درگذشت. او راست: 1- الامعان فی شرح سنن النسائی. 2- ری الظمآن فی تفسیرالقرآن، در چند مجلد بزرگ. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 134). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است: الوافی صفدی ج 12 ص 92. طبقات القراء ابن جزری ج 1 ص 553. بغیهالملتمس ص 411. مرآهالجنان یافعی ج 3 ص 382. التکملۀ ابن ابار ص 669. شذرات الذهب ابن عماد ج 4 ص 223. طبقات المفسرین سیوطی ص 23. نیل الابتهاج تنبکتی ص 200. فهرس الفهارس کتانی ج 2 ص 91. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 28. و در تاریخ حبیب السیر آمده است که: وی شارح صحیح نسائی است. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 327 شود
