ابن علی استرآبادی مازندرانی، ملقّب به عمادالدین. فقیه و قاری و محدث ومتکلم، معاصر شاه طهماسب. وی در سال 995 هجری قمری در قید حیات بود. او راست: 1- حاشیه بر نهج البلاغه. 2- رسالۀ اثبات الواجب. 3- رسائلی در اصول قرائت ابن کثیر و نافع و ابوعمر. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 152). نقش محدثان در انتقال دقیق سنت پیامبر اسلام، چنان حیاتی بوده که بسیاری از علوم اسلامی مانند فقه و تفسیر، بر پایه تحقیقات آنان شکل گرفته اند. محدث کسی بود که عمر خود را صرف شنیدن، حفظ کردن، مقایسه و روایت احادیث کرد و در این مسیر، سفرهای طولانی به شهرهای مختلف را به جان می خرید. کتاب هایی چون صحیح بخاری و مسلم، نتیجه تلاش نسل های متعدد از محدثان هستند.
