ابن محمد بن عباس توحیدی، مکنّی به ابوحیان. صوفی و متکلم و حکیم و ادیب و لغوی و نحوی قرن چهارم هجری. رجوع به ابوحیان توحیدی و نیز به مآخذ ذیل شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 205. طبقات الشافعیۀ اسنوی ص 52. مناقب الشافعی و طبقات اصحابه من تاریخ الذهبی ص 99. اسماءالرجال الناقلین عن الشافعی و المنسوبین الیه، نوشتۀ ابن هدایه ص 57. عیون التواریخ ابن شاکر کتبی ج 12 ص 216. تاریخ ابن عدسه ج 3 ص 354. التذکرۀ طاهر جزائری. ص 6. فهرس المؤلفین بالظاهریه. الوافی صفدی ج 12 ص 168. سیرالنبلاء ذهبی ج 11 ص 26. معجم الادباء یاقوت ج 15 ص 5. وفیات الاعیان ابن خلکان ج 2 ص 79. طبقات الشافعیۀ سبکی ج 4 ص 2. تهذیب الاسماء و اللغات نووی ج 3 ص 223. طبقات الشافعیۀ ابن هدایه ص 38. شدالازار شیرازی ص 53. بغیهالوعاه سیوطی ص 348. مفتاح السعادۀ طاش کبری ج 1 ص 188. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 140 و سایر صفحات. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 602 وج 2 ص 65. ابوحیان توحیدی، نوشتۀ عبدالرزاق محیی الدین. ابوحیان التوحیدی، نگاشتۀ ابراهیم گیلانی. هدیهالاحباب عباس قمی ص 14. امراءالبیان محمد کردعلی ج 2 ص 448. کنوزالاجداد محمد کردعلی ص 221. هدیهالعارفین بغدادی ج 1 ص 684. فهرس المخطوطات المصورۀ سید ج 1 ص 427
