ابن احمد بن علی بن عبدالمنعم، مشهور به ابن هبل و خلاطی، و ملقب به مهذب الدین، و مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابن هبل و علی خلاطی شود ابن احمد بن خلف بن محمد باذش انصاری غرناطی، مشهور به ابن باذش و مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابن باذش و غرناطی و علی باذش شود ابن احمد بن حمدون اندلسی حمیری، مکنی به ابوالحسن و ملقب به نورالدین. نحوی ولغوی قرن هفتم هجری. رجوع به ابوالحسن حمیری شود ابن احمد کاتب، ملقب به منتجب الدین بدیع اتابک جوینی. منشی معروف سلطان سنجر سلجوقی. رجوع به علی جوینی (ابن احمد...) شود ابن احمد بن عبدالواحد مقدسی حنبلی، مشهور به ابن بخاری و ملقب به فخرالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی بخاری شود ابن احمد بن ابی دجانۀ مصری، مکنی به ابوالحسن. خطاط و نویسندۀ قرن چهارم هجری. رجوع به علی مصری (ابن احمدبن...) شود ابن احمد بن محمد بن عمر بن سالم بن عبیدالله بن حسن علوی حسینی زیدی شافعی، مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی زیدی شود ابن احمد بن علی بن محمد بن جعفر بن عبدالله بن حسین بن علی بن ابی طالب، مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی عقیقی شود ابن احمد بن موسی بن محمد تقی علیه السلام، مکنی به ابوالقاسم. رجوع به علی بن احمد بن موسی بن امام محمد تقی شود ابن احمد بن ابی هیجاء هکاری، مکنی به ابوالحسن و ملقب به سیف الدین و مشهور به مشطوب. رجوع به علی مشطوب شود
