ملا محمد بن ملا محسن فیض محمد بن مرتضی. وی از علمای امامیه در اوائل قرن دوازدهم هجری بود و از طرف والدش بهمین لقب علم الهدی ملقب شد. وفات وی بسال 1112 یا 1123 هجری قمری بوده است. او راست: 1- اصول الدین، به فارسی. 2- تحفه الابرار فی العقائد و الاخلاق، به فارسی، که در سال 1100 هجری قمری از تألیف آن فراغت یافته است. 3- الجامع فی الاصول و الفروع و الاخلاق. 4- حاشیۀ مفاتیح الشرایع، که متعلق به والد خودش است، و در آن مدارک احکام و مسائل و مطالب آن را از آیات و اخبار استخراج کرده است. یک نسخه از آن به شمارۀ 2601 در کتاب خانه مدرسه سپهسالار تهران موجود است. 5- مرقاه الجنان الی روضات الجنان، در ادعیه و نماز و غیره، که آن را در سال 1087 هجری قمری در کاشان تألیف کرده است. یک نسخه از آن به شمارۀ 2135 در کتاب خانه مدرسه سپهسالار تهران موجود است که خود مؤلف آن را مقابله و تصحیح کرده است. 6- نضد الایضاح. (از ریحانه الادب ج 3 ص 121 از روضات الجنات ص 543 و الذریعه)
