ابن فغواء (یا ابی الفغواء) بن عبید بن عمرو بن مازن بن عدی بن عمرو بن ربیعه. صحابی است. (از الاصابه ج 4 قسم اول ص 266). واژه صحابی به افرادی گفته می شود که در زمان حیات حضرت محمد (ص)، ایشان را ملاقات کرده و مسلمان شده اند. این افراد در ثبت سنت نبوی و گسترش اسلام نقش کلیدی داشته اند. وجود صحابه در جنگ ها، هجرت ها و فعالیت های اجتماعی صدر اسلام، بخش مهمی از تاریخ اسلامی را شکل داده است.
