ابن ربیعه بن أعوربن أهیب بن حذافه بن جمح. از صحابه است. و نوۀ او أیوب بن حبیب بن أیوب بعد از سال 130 هجری قمریدر قدید کشته شد. (از الاصابه ج 4 قسم اول ص 263). صحابی به شخصی گفته می شود که رسول خدا را دیده، با او تعامل داشته، به او ایمان آورده و تا لحظه مرگ بر دین اسلام باقی مانده باشد. نقش کلیدی صحابه در فتوحات اسلامی، سیاست گذاری دینی و انتقال میراث نبوی، آنان را به چهره هایی ماندگار در تاریخ بدل کرده است.
