یکی از دهستانهای نه گانه بخش کنگان شهرستان بوشهر است که حدود آن بدینقرار است: از شمال دهستان افرز و شهرستان فیروزآباد، از خاور دهستان خنج لار، از باختر دهستانهای جم و گله دار، از جنوب دهستانهای وراوی و گله دار. زمین آن جلگه و دامنه است. هوای آن گرم و مالاریایی است. آب مشروب و زراعتی آن از چاه و چشمه و قنات تأمین میشود. محصولات آن عبارتست از غلات، خرما، تنباکو و پیاز. شغل اهالی زراعت است. این ده از 16 آبادی تشکیل یافته و دارای 2400 تن جمعیت است و قراء مهم آن عبارتند از چاه عینی، کهنو، کمالی و انجیربند. راه ارتباطی آن با اطراف مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7) نام رودی است به فارس. آبش شور و ناگوار است و به کار زراعت نرود. از نزدیک قریۀ چارطاق ناحیۀ ینجۀ احشام لارستان نشر آبی پیدا شده، کم کم زیاد گشته تا نزدیکی قصبۀ علامرودشت رود خانه علامرودشت شود. پس چون به قریۀ دادالمیزان اسیر رسد آن را رود خانه دادالمیزان گویند و در دزگاه به رود خانه دزگاه بیامیزد. (از فارسنامۀ ناصری گفتار دوم، رودخانه های فارس ص 328)
