محمد بن محمد بخاری. از اکابر عرفا و از اعاظم خلفا و اصحاب خواجه بهاءالدین نقشبند وداماد و سجاده نشین وی، و از مردم بخاراست. تعلیم و تربیت و ارشاد تلامذه و مریدان خواجه موکول بعهدۀ وی بوده. و سیدشریف جرجانی و نظام الدین خاموش نیز از شاگردان او هستند. وی در شب چهارشنبه چهارم رجب سنۀ 802 هجری قمری مطابق 1399 میلادی بعد از نماز عشا وفات یافت. و جملۀ ’ولی الله مخدوم’ و جملۀ ’کاشف عرفان’ نیزماده تاریخ وفات اوست. قبر وی در ده نوچغانیان است. (از حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 544) (ریحانه الادب ج 3 ص 103 از لغات تاریخیه و جغرافیۀ احمد رفعت ج 5 ص 46)
