معنی علاءالدین اسود

علاءالدین اسود

(عَ ئُدْ دی نِ اَسْ وَ)

علی بن عمر. از علمای حنفیۀ اواخر قرن هفتم هجری است که به ’قره خواجه’ معروف است، و از تألیفات اوست: شرح مغنی، العنایه فی شرح الوقایه، در دو مجلد. وی بسال 800 هجری قمری درگذشت. (ریحانه الادب ج 3 ص 102 از فوائد البهیه ص 116 و قاموس الاعلام ج 4 ص 3168)