عکس برداشتن. عکاسی. مجموع عملیاتی که با اجرای آنها تصویر شی ٔ مورد نظر به روی صفحه ای ثابت میگردد. (فرهنگ فارسی معین). از نظر فن عکاسی، اشعۀ نورانی صادر از شی ٔ بوسیلۀ عدسی دستگاه عکس برداری به داخل جعبۀ تاریک دستگاه نفوذ می کند و صفحۀ حساس را متأثر میسازد و تغییراتی در وضع شیمیائی و فیزیکی مادۀ حساس پدید می آورد. این صفحه به تاریک خانه یعنی محلی که با نور قرمزروشن میشود، برده شده در آنجا با مواد شیمیایی مخصوص، عکس تصویر شی ٔ مورد نظر، ظاهر و ثابت میگردد. سپس این عکس را به روی صفحۀ حساس کاغذی انتقال داده تصویر حقیقی شی ٔ بر روی آن چاپ میشود. (فرهنگ فارسی معین). عکاسی یا عکس برداری مرکب از دو عمل، یکی فیزیکی و یکی شیمیایی است: عمل فیزیکی، یعنی ایجاد تصویر واضح و روشنی از شی ٔ یا شخصی که میخواهیم عکس آن را برداریم و این عمل با دستگاهی به نام دوربین عکاسی انجام میگیرد. رجوع به دوربین شود. و عمل شیمیائی، املاح نقره دارای این خاصیت هستند که بر اثر نور تجزیه میشوند و نقرۀ خالص از آنها به صورت ذرات سیاه رنگ آزاد میگردد، ژلاتین این عمل را آسان میکند. در عمل مخلوط ژلاتین و برمور نقره را در کارخانه هایی که تنها بانور سرخ روشن شده روی شیشه یا نوارهایی به نام فیلم و یا کاغذ مخصوصی میکشند و خشک می کنند و در موقع برداشتن عکس در جعبۀ مخصوص به اسم شاسی جای میدهند. در موقع عکس برداری پس از آنکه تصویر شی ٔ یا شخص روی فیلم منعکس شد آن را به وسیلۀ داروهای شیمیائی بخصوص ظاهر می کنند و تصویری بدست می آید که نقاط روشن شی ٔ سیاه، و نقاط سیاه آن روشن دیده میشود و آن را عکس منفی گویند. و عکس منفی را چون بر کاغذ حساس برگردانند تصویری بدست می آید که نقاط روشن و تاریک آن مطابق با اصل شی ٔ یا شخص است و آن را عکس مثبت گویند، و این عمل در اصطلاح عکاسی، چاپ کردن عکس نامیده میشود. - دستگاه عکس برداری، دوربین عکاسی. (فرهنگ فارسی معین). ، در اصطلاح پزشکی، برداشتن تصویر از اعضا و جوارح انسان بوسیلۀ دستگاه رادیوگراف. (فرهنگ فارسی معین)
