معنی عقل رفته عقل رفته (اَ / اِ دَ / دِ) بی خرد و بی عقل. (ناظم الاطباء). سباه. ممتله العقل. مهتلس. مهلوس. منتخب. نخیب. (از منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
