سلیمان بن علی بن عبدالله بن علی کومی تلمسانی، ملقب به عفیف الدین. شاعر قرن هفتم هجری. اصل او از قبیلۀ کومه است، به سال 610 هجری قمری متولد شد و در بلاد روم سیاحت کرد سپس ساکن دمشق شد. او صوفی مذهب و بر روش ابن العربی بود. و به سال 690 هجری قمری در دمشق درگذشت. او را کتب بسیاری است که از آن جمله است: شرح مواقف نفزی، شرح الفصوص ابن عربی، کتابی در عروض. و نیز دیوان شعری دارد. (از الاعلام زرکلی به نقل از النجوم الزاهره و البدایه والنهایه و آداب اللغه العربیه و شذرات الذهب و فوات الوفیات)
