معنی عصیان آوردن عصیان آوردن (رَ / رِ چَ / چِ کَ دَ) سرپیچی کردن. عصیان کردن: که یارد آمد پیش تو از ملوک به جنگ که یارد آورد اندر تو ای ملک عصیان. فرخی. هرکه برتافت عنان از تو و عصیان آورد از در خانه او دولت برتافت عنان. فرخی (از آنندراج) لغت نامه دهخدا