معنی عصیان آوردن

عصیان آوردن

(رَ / رِ چَ / چِ کَ دَ)

سرپیچی کردن. عصیان کردن:
که یارد آمد پیش تو از ملوک به جنگ
که یارد آورد اندر تو ای ملک عصیان.
فرخی.
هرکه برتافت عنان از تو و عصیان آورد
از در خانه او دولت برتافت عنان.
فرخی (از آنندراج)