ابراهیم بن محمد بن عربشاه اسفرایینی، ملقب به عصام الدین. وی بسال 873ه. ق. در اسفرایین از قرای خراسان متولد شد. پدرش از قضات آنجا بود. و او به آموختن علم پرداخت و در اواخر عمر به سمرقند رفت و به سال 945 ه. ق. در این شهر درگذشت. او راست: الاطول، در شرح تلخیص المفتاح قزوینی، در علوم بلاغت و میزان الادب. و نیز شرحها و حواشیی در منطق و توحید و نحو دارد. (از الاعلام زرکلی چ 2 از کشف الظنون و شذرات الذهب و معجم المطبوعات)
