معنی عرصه گاه عرصه گاه (عَ صَ / صِ) میدانگاه. فراخنای. فضا و ساحت. جای گشاده و با وسعت: هم او عرصه گاهی است شیب و فراز معلق جهانبانش گسترده باز. اسدی لغت نامه دهخدا
