معنی عتله

عتله

(عَ تَ لَ)

کلوخ کلان که از زمین برکنده باشند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، آهنی است مانند سر تبر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، چوب دستی بزرگ از آهن سرپهن که بدان دیوار بشکنند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، برمای درودگران. تیشۀ چوب کاو. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). عمود آهنین درودگر و چوب کاو و چوب سوراخ کن. (شرح قاموس). عمود آهنین. (مهذب الاسماء) ، شتر ماده که هرگز آبستن نشود، چوب دستی سطبر درشت. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، کمان فارسی. ج، عتل. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (مهذب الاسماء)