ابن ابراهیم بن الخلیل البغدادی. وی یکی از چهل تن مشایخ است که شهید اول از آنان روایت کند. از تألیفات اوست: الاکسیر فی التفسیر. مختصر رموز الکنوز. عیون العین فی الاربعین. کمال الاّمال فی بیان حال المآل. زین القصص فی تفسیر احسن القصص (در تفسیر سورۀ یوسف). (از روضات الجنات ص 1440) بدخشی در هراه به امر سلطان ابوسعید تاریخ او میگفته و از شعرای عصر او بود. از اشعار اوست: ز ماهی هیاهوی تا ماه بود سر آوازشان جانم الله بود. (از مجالس النفائس ص 210) ابی عبدالله با کثیرالیمنی. وی شاعر و کاتب انشاء سلطان عمر بن بدر بود. او را دیوانی است. وی به سال 1025 هجری قمری به الشحر درگذشت. (از الاعلام زرکلی) ابن المعدل بن غیلان از شعراء دولت عباسی است و شاعری هجاگوی بود. مولد و منشاء او بصره بود. و به سال 240 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی). و رجوع به ابن المعدل شود ابن عبدالوهاب بن الحسن بن محمد بن عساکر الدمشقی ثم المکی. رجوع به ابن عساکر ابوالیمن امین الدین عبدالصمد و نیز رجوع به الاعلام زرکلی شود
