عبدالحمید (1272- 1334 هجری قمری). از بزرگان نهضت سیاسی سوریه و یکی از شهداء عرب در دیوان عالی بود. او روزنامۀ ’المنیر’ را منتشر کرد و بطور پنهانی آنرا توزیع می نمود و پس از چندی به مصر فرار کرد و در سال 1327 به سوریه بازگشت و در تأسیس حزب ’الحریه و الاعتدال’ و حزب ’الائتلاف’ شرکت جست. و جریدۀ هفتگی ’الحضاره’ را منتشر کردو به ریاست اولین کنگرۀ عربی در پاریس انتخاب شد، آنگاه در مجلس اعیان عثمانی عضویت یافت و سپس در دیوان عالی بمرگ محکوم گردیدو این حکم در دمشق اجرا گردید. وی از رجال علم و دین و سیاست بود. او راست: رسالۀ ’الفقه و التصوف’ و کتاب ’خدیجه ام المؤمنین’. (از اعلام زرکلی ج 2 صص 479- 480). رجوع به اعلام زرکلی و معجم المطبوعات شود
